W moim życiu nigdy nie było mi łatwo. Prawie zawsze miałam pod górkę. 4 lata temu moi rodzice zginęli w wypadku samochodowym. Po tym incydencie opieka nade mną spadła na moją babcię, która mieszkała sama w Kanadzie. Nie chciałam opuszczać Irlandii. Tu się wychowałam, tu miałam dwójkę wspaniałych przyjaciół, ale nic po za tym. Miałam wtedy 15 lat. Ciężko było mi się z tym wszystkim pożegnać, ale z bólem to zrobiłam. Zamieszkałam u babci. Znalazłam tam nowych przyjaciół. Ze starymi kontaktowałam się przez najbliższe 3 miesiące po moim wyjeździe, a potem telefon ucichł. Wiem tylko tyle, że Alice od razu po ukończeniu szkoły poszła na studia prawnicze, a Niall poszedł do x-factor'a i teraz gra w najsławniejszym boysbandzie na świecie. Jak miałam 17 lat zabrakło i mojej babci. Wtedy zaopiekowała się mną Pattie- mama Justina. Zżyłam się z nim bardzo. Jednak i on miał pracę. Musiał wyjeżdżać w trasę, a to na jakieś spotkania. Gdy wracał do domu zawsze znalazł choć trochę siły, żeby się ze mną powygłupiać. Był dla mnie jak młodszy brat, którego nigdy nie miałam. Pamiętam jak kiedyś Justin spotkał się z Niall'em u niego w domu. W tamtym momencie chciałam zapaść się pod ziemię. Nie chciałam, żeby mnie poznał, nie chciałam wracać do wspomnień, a co najważniejsze nie chciałam znowu mącić mu w głowie. Zresztą co się martwić jak on chyba o mnie już zapomniał. Kiedy chłopcy poszli po coś do pokoju Justina ja szybko wymknęłam się na dół. Powiedziałam Pattie, ze dziś przenocuję u Sophie. Nie chciała mi zbytnio ulegnąć, ale udało się. Musiałam przedostać się przez salon, a ktoś tam siedział. Starałam przemknąć jak burza. Chłopak jednak mnie zauważył. Chciał chyba coś powiedzieć, ale ja wyszłam już na zewnątrz. Po prostu stchórzyłam. Kiedy skończyłam pełne 19 lat postanowiłam powrócić do rodzinnej Irlandii. Co prawda nie chciałam opuszczać Kanady, ale zostać tu i być uciążeniem dla Justina i jego mamy też nie mogłam. Powróciłam do Mullingar'u i zamierzam zacząć wszystko od samego początku, od zera.
________
Napisałam prolog, ale wszystko pisane chaotycznie, bo nie mogłam skupić myśli. xx
Jej, genialne. Nie moge doczekać się kolejnego rozdziału! Queen xoxo
OdpowiedzUsuń